Ricordi .. Montagna

 

T’arcordte … muntagna,

la gènta che egh’era , in ti nostre paès

gènta ad campagna … cun pochi pretès

cun poca istruziùn e tanta miseria

con meno illusiòn e meno cattiveria ?!

E quanti sbaracàdi … a l’osteria

e tuti al nutàdi … in compagnia

a bòvre , a cantàr … a cuntàr dal ball

davanti a un salàm o un pcùn ad furmài

L’è un mond …che en gh’è  pù

l’è un mond  cl’è sparì

rubà da è prugrèss … ormai l’è svanì ,

a sam sempre impegnà … ,an gam mia pù temp

a gam quasi tutt  , ma an sam mia cuntent

a sapiàma tutt … en gh’è gnent da imparàr

en gh’è pu la voja … da star a ascultàr

a sam coma i can che i g’han e so oss

ognun par so cùnt e …stam su da adoss  ..

Forse,  a fargàs , montagna , l’è e temp

che e pasa.. che e corr , che e cambia la gent

la gent … sempre in cerca  ad  sudisfaziùn

e … la va a ciarcàli un t’un mond d’illusiùn .

 

Antonio  Manini  Settembre  2003